بررسی مذهب حق از دیدگاه قرآن،عقل وسنت نبوی

همان طور که شما از روی عقل خودتان می فهمید که حرفهایم درست است علمای اهل تسنن هم می فهمند و همه آنها قبول دارند که حق با شیعه است ولی به خاطر 5 دلیل قبول نمی کنند که حق با شیعه است و آن 5 علت را به اختصار بیان می کنم
1) از هر 100 نفر عالم سنی دو یا سه نفرشان به طور یقین می دانند که حق با شیعه است ولی بخاطر ریاست آنها از دست شان نرود و از ریاست بر کنار نشوند و نیز بخاطر ترس از دست دادن ریاست و مال و جان و تعصب سنی ها ی دیگر که خطر تهدیدشان نکند شیعه نمی شوند مثلا یکی از علمای اهل سنت در آخر عمرش خدمتکارش گفت شما در مدت خدمتم آیا از من کوتاهی یا بدی دیده اید؟ گفت نه گفت پس حال یک سوال از شما می پرسم راستش را بگو که حق با علی(ع) بود یا با ابوبکر؟ گفت حق با علی بود و سوال مهمی پرسیدی و جرات پرسیدن این سوال را داشتی ولی من جرات این که در این مورد حرفی بزنم را نداشتم گفت پس اگر حق باعلی و شیعه است من نمی دانستم شما که می دانستید چرا تا کنون شیعه نشدید گفت امان از ریاست که اگر شیعه می شدم از ریاستم برکنار می شدم اما از هر 100 نفر 97 نفر دیگر مانند شما که بعد از خواندن حرفهای من در این مقاله یا در جاهای دیگر از روی عقل خودتان می فهمید که حق با شیعه است .
آنها هم تا اندازه ای می فهمند ولی بخاطر 4 علت دیگر که اعتقادات اشتباه آنهاست. به طور قطعی نمی دانند که حق با شیعه است بلکه تا حدودی می دانند که اگر برایتان بگویم شما برادران سنی کشور ایران آن اعتقادات اشتباه آنها را قبول ندارید .
1) آنها حدیثی را از پیامبر نقل می کنند که فرموده: اجتماع امت من اشتباه و خطا نمی کنند و چون در سقیفه بنی ساعده اجتماع و ابوبکر را با مشورت همدیگر انتخاب کردند پس خطا نکردند و حق با مذهب سنی است در حالی که این حدیث دروغ محض است و از این خطا بزرگتر و بدتر چه خطایی است که بعد از فوت پیامبر مردم دو گروه طرفدار علی و ابوبکر و (شیعه و سنی) شدند و راه آنها از هم جدا و هر کدام به طرق و روشهای متفاوت وضو و نماز و عبادت می کنند و اعتقادات متفاوت دارند و بین خلفای وقت ابوبکر و عمر و عثمان و خلفای اموی و عباسی با امامان شیعه که در مقابل آنها بودند و هر گروه ادعای خلافت و جانشینی پیامبر را داشتند و امامان شیعه بخاطر همین اختلافاتشان با خلفای وقت شهید شدند مثلاًو در صحرای کربلا امام حسین شهید شد پس با این خطای به این بزرگی که بعد از پیامبر بوجود آمد چطور پیامبر آن حدیث کاملا اشتباه و دروغ محض را گفته در حالی که بنا به آیه قرآن پیامبر هر چه می گوید وحی از جانب خداوند است و از جانب خودش چیزی نمی گوید( ما یَنطِقُ عَنِ الهوی ان هُوَ الاّ وَحیُ یوحا) پس این حدیث دروغ است و خدا و رسول او که از این خطای به این بزرگی خبر داشتند هرگز این حدیث دروغ و اشتباه محض را نمی گویند.
2) علمای اهل سنت دو دسته اند یک دسته که اشاعره نام دارند معتقدند که انسان را خداوند جبری و بی اراده خلق کرده و انسان هر کار خوب با بد می کند به اراده خودش نیست بلکه به اراده خداوند است و علت این اعتقاد این است که چون آیات قرآن را بد معنا می کنند مثلا قرآن در سوره نحل آیه 93فرموده( یَهدِیُ مَن یَشاء و یَضِلُ مَن یَشاء) هر که را خداوند بخواهد هدایت می کند و هر که را بخواهد گمراه می کند و در جایی دیگر فرمود خداوند مُهر بر دلهای کافران زدکه ایمان نمی آورند وآنها چشم وگوش عقل و دلشان کر وکور شده و نیز آیات دیگر، که مثل زبان فارسی که از ابهام و کنایه و ضرب المثل و تشبیهات استفاده می شود قرآن نیز در زبان عربی از این چیزها استفاده کرده است علمای اشاعره که معتقد به جبر هستند ظاهر آیات قرآن را بد معنا می کنند و فکر می کنند که خداوند بطور عمدی بعضی از بندگانش را گمراه می کند و قفل بر دلهای آنان می زند که دیگر نمی توانند ایمان بیاورند یا چشم و گوش عقل و دلشان را کرو کور می کند و مانند یک زندانی که دست و پایش بسته شده دیگر قدرت فهم حقایق و ایمان آوردن را ندارند در حالی که منظور آیات قرآن که از تشبیهات استفاده کرده این است افرادی که به حرف خدا و رسولش گوش نمی کنند و عمداً به راه خطا می روند را نه تنها کمک و هدایت نمی کند بلکه آنان را به حال خودشان واگذار می کند که خود به خود گمراه می شوند و با این که همه چیز را می دانند و می فهمند ولی بازهم گوش به حرف حق نمی دهند و قرآن آنان را تشبیه می کند به این که انگار چشم وگوش عقل و دلشان کر وکور شده و قفل بر دلهای آنان زده شده یا آنان را گمراه کرده است یا بر عکس افرادی را که دوست دارند به راه درست و حق بروند کمکشان می کند و آنها را پاک و هدایت می کند تا گناه نکنند و به همین خاطر بعضی از مردم فاسد و بد و برخی خوب و نیکوکارند که من زیاد در این مقاله در این مورد صحبت نمی کنم تا بحث طولانی نشود و شما اگر می خواهید به کتابهای شیعه که راجع به فلسفه جبرو اختیار نوشته مراجعه کنید و شرح کامل آن را بخوانید البته بیشتر علمای سنی از گروه اشاعره و معتقد به جبر هستند که این اعتقادات اشتباه را دارند و در مقابل آنها کمتر علمای سنی که معتزله نام دارند و علمای شیعه می گویند که انسان را خداوند خود مختار خلق کرده و به اراده خودش کار خوب یا بد می کند و اگر کارهای خوب یا بدش به اراده خودش نباشد بلکه به اراده خدا باشد پس تقصیر ندارد که کار بد کرده و خدای بخشنده و مهربان هرگز بنده اش را مجبور به کار خوب یا بد نمی کند که بعد او را به بهشت یا دوزخ ببرد چون در این صورت هم خوب یا بد بودن بنده ثابت نمی شود و هم این ظلم بزرگ است که خدای بخشنده و مهربان بنده خودش را مجبور کند که کار خوب یا زشت کند و بعد او را به دوزخ یا بهشت ببرد و این خلاف عقل و عدل و حکمت و مهربانی خداوند است .
خلاصه علمای اشاعره می گویند چون انسان جبری و بی اراده است و کارهای او به اراده خدا است پس خداوند اراده کرده که بعد از پیامبر ابوبکر و عمر و عثمان و خلفای اموی و عباسی برکرسی خلافت بنشینند و امامان شیعه بر کنار شوند پس حق با سنی است و این فلسفه جبر را خلفای اموی و غیره مطرح کردند تا خلافت خودشان را شرعی و به اراده خدا نشان مردم بدهند و این اعتقاد اشتباه است ولی شیعه می گوید که انسان جبری و بی اراده نیست و کارهای خوب یا بدش به اراده خودش است و ابوبکر و عمر و عثمان و خلفای اموی و عباسی به اراده خدا روی کار نیامدند بلکه به خواست و اراده خودشان روی کار آمدند و حق را از امامان شیعه گرفتند .
4و3) علمای سنی می گویند که اگر به حکم عقل باشد حق با شیعه است و خدا و رسولش که با علم غیب خودشان می دانستند بعد از پیامبر مردم گمراه می شوند و در قیامت بهانه می آورند که نمی دانستند که باید به طرف کدام گروه از خلفا بروند باید خودشان امام بعد از پیامبر را انتخاب کنند وگرنه این با عقل و حکمت و مهربانی و عدل خدا سازگار و متناسب نیست و در این صورت حق با شیعه است.
ولی چیزی که هست این است که علمای سنی عقل و عدل را قبول ندارند و می گویند که عقل را خدا برای کارهای غیر دینی و دنیایی که با همدیگر معامله و مشورت و کار و کاسبی و غیره بکنند داده نه برای کارهایی که مربوط به امورات آخرتی و کارهای دینی و اعتقادات مذهبی است وگرنه در این صورت اگر بخواهیم عقل را در کارهای دینی دخالت بدهیم سوالات بی جواب زیادی مطرح می شود.
پس نباید عقل را در کارهای دینی دخالت بدهیم بلکه باید راضی به رضای خدا باشیم و هر کار که خداوند می کند را قبول داشته باشیم چه آن کار یا عقل و عدل خدا متناسب باشد و چه نباشد بخصوص که خداوند عادل نیست چون بعضی چیزها را به بعضی از بندگانش می دهد و به بعضی دیگر از بندگانش آن چیزها را نمی دهد.
مثلا بعضی را ثروتمند و بعضی را فقیر وبعضی را زشت و زیبا خلق و بعضی را حافظه قوی و بعضی را حافظه ضعیف می دهد و بعضی را پیامبر و امام می کند و بعضی را نمی کند و غیره پس چون ما معتقد به عقل و عدل خدا نیستیم نباید عقل وعدل را در کارهای دینی و خدا دخالت بدهیم.
بلکه باید به رضای خدا راضی باشیم و هر کار که خداوند می کند چه با عقل و عدل متناسب باشد و چه نباشد باید قبول کنیم حتی اگر بنده خویش را که باید به حکم عقل به بهشت و بندگان بدو زشت کار را به دوزخ ببرد حال اگر خداوند بر طبق عقل همین کار را بکند یا برعکس بندگان زشت کارش را به بهشت و نیکوکاران را به دوزخ ببرد باز هم باید راضی به رضای خدا باشیم و قبول کنیم در مورد خلفا هم بر طبق عقل هر گروه که به ناحق بودند و سبب گمراهی پیروان خودشان شدند و هر گروه که به حق بودند و سبب هدایت پیروان خودشان شدند.
بر طبق عقل باید خلفای ناحق به دوزخ بروند و آنها بد بودند و خلفای حق خوب بودند و باید به بهشت بروند ولی چون خداوند عادل نیست شاید خلفای ناحق را به دوزخ نبرد پس هر دو گروه چه امامان شیعه و چه ابوبکر و عمر و عثمان و غیره هر دو خوب بودند و اهل بهشت هستند و به همین خاطر هم امامان شیعه و هم خلفای ابوبکر و غیره را خوب و اهل بهشت می دانند.
ولی شیعه می گوید این طور نیست اگر چه ما باید به رضای خدا راضی باشیم ولی خداوند به ما عقل را برای همه کارهای دینی و دنیایی و غیره داده تا از روی عقل خودمان بفهمیم که چه کارهایی خلاف عقل است و خداوند مانند بندگان عاقلش کارهای خلاف عقل را نمی کند و چه کارهایی متناسب با عقل است و آن کارها را خداوند مثل ما بندگان عاقل و نیکوکارش می کند که آیات زیادی در قرآن داریم که می گوید اگر خوب فکر کنید یا تعقل کنید( یعقلون و یتفکرون ) پس عقل را باید بنا به دستور خداوند در قرآن و احادیث و در همه کارهای دینی و غیر دینی و دنیایی بکار ببریم.
وگرنه از کجا باید بفهمیم که کدام دین یا مذهب درست وکدام باطل است و چه فرقی است بین انسان و حیوان که آنها را عقل نداده و از آنان تکلیف نمی خواهد ولی از انسان تکلیف می خواهد یا چه فرقی است بین انسان عاقل با انسان دیوانه یا کودک که از انسان دیوانه یا کودکان تکلیف نمی خواهد و از انسان عاقل می خواهد ؟
پس با توجه به این حرفها باید بگوییم که خدواندعقل را به انسان داده تا در همه کارهای دینی و غیره دینی از آنها استفاده کند تا هم کارهای دنیایی را انجام دهد و هم کارهای دینی خودش را بکند و بفهمد کدام مذهب یا دین حق و کدام باطل است و عقل هم می گوید خدا و رسولش برای جلوگیری از گمراه شدن امت و بهانه نیاوردن آنان در قیامت که چرا به طرف ناحق رفتند و غیره باید خودشان خلیفه پیامبر را با شرایطی که گفتم انتخاب و به مردم معرفی کنند.
بعد مردم هر کس که به طرف ناحق رفت با خلفای ناحق که سبب گمراهی آنان شده اند باید به دوزخ بروند و خلفای حق و پیروانشان باید به بهشت بروند و حال که امامان شیعه با وجود مخالفت با ابوبکر و عمر و عثمان و خلفای اموی و عباسی به بهشت می روند و قرآن به پاکی آنان گواهی داده و صلوات بر آنان را که آل پیامبرند در نماز بر مردم واجب کرده و هر دو گروه شیعه و سنی هم آنان را انسانهای خوب می دانند.
و پیامبر فرموده حسن و حسین این دو امام شیعه دو جوان از جوانان بهشت هستند پس آنها به حق بودند و راست می گفتند که حق با آنان است نه با (ابوبکر و عمر و عثمان و غیره) و آنان خلفای ناحق بودند و چون سبب گمراهی اهل سنت شده اند و سبب غصب شدن حق امامان شیعه و شهادت آنان توسط خلفای زمان خودشان شدند.
مثل امام حسین که در کربلا توسط یزید و پیروانش کشته شد و یزید را معاویه انتخاب کرد و معاویه را هم عمر انتخاب کرد و عمر را هم ابوبکر پس آنان به ناحق و انسانهای بد بودند که سبب این همه جنایت و گمراهی اهل سنت شدند و احادیثی که از قول پیامبر درباب فضایل ابوبکر و عمر نقل می کنید دروغ است وگرنه چند تا از آنها را هم باید شیعه روایت می کرد که نکرده و فقط مذهب سنی روایت کرده است تا جایی که امام صادق فرموده:
(اِنّ العُمَر َسيئّةمِنسَات ابوبکر) یعنی تمام گناهان عمر با یکی از گناهان ابوبکر برابر است چون ابوبکر اگر حق علی را غصب نمی کرد و بعد از خودش عمر را جانشین خودش نمی کرد و بعد از او هم خلفای دیگر روی کار نمی آمدند حق امامان شیعه غضب نمی شد و آن همه جنایت توسط خلفا انجام نمی شد و امامان شیعه شهید نمی شدند و اهل سنت گمراه نمی شدند.
و حتی جلو پیشرفت دین و علم را گرفتند چون اگر امامان شیعه که علم خدادادی داشتند و کاردانی بیشتری نسبت به خلفای سه گانه ابوبکر و عمر و غیره داشتند روی کار می آمدند دین و علم گسترش بیشتری پیدا می کرد پس ابوبکر در همه این گناهان خلفای بعد از خودش شریک است چون زمینه حکومت آنان را فراهم کرد و پایه گذار حکومتهای بعدی شد خشت اول گر نَهَد معمار کج تا ثریا می رود دیوار کج.
بطوری که هفت نفر در بدترین جای دوزخند ( فرعون و نمرود و شداد و قابیل و ابن ملجم که حضرت علی(ع) را شهید کرد و دو نفر دیگر هم ابوبکر و عمر)پس آنها خلفای ناحق بودند.
و خلاصه عقل این حرفها را می گوید البته خداوند عادل است و فرق بین بندگانش نمی گذارد و اگر به بعضی از بندگانش بیشتر از دیگران چیزی می دهد بخاطر مصلحت و حکمت است نه بخاطر بی عدالتی و خداوند هر چیزی را که به بنده اش می دهد بر طبق سه چیز است:
اولا بنده اش آن چیز را می خواهد یا نه مثلا ثروت را می خواهد یا نه و اگر می خواهد در راه بدست آوردن ثروت تلاش کرده یا نکرده و اگر تلاش کرده ظرفیت داشتن ثروت را دارد یا نه و اگر دارد و ثروت سبب نمی شود از مسیر درست و راه خدا منحرف شود و یا خیرات کند و به جامعه کمک کند به اوثروت را میدهد و گرنه در غیر اینصورت او را ثروتمند نمی کند چون ظرفیت داشتن ثروت را ندارد و از راه راست منحرف می شود.
مثل آن فقیری که در صف نماز جماعت پشت سر پیامبر حاضر می شد ولی چون بعد که با کمک پیامبر وضعش بهتر و ثروتمند شد دیگر کم کم به نماز جماعت نمی آمد و سرگرم امور دنیایی شد البته بعضی از ثروتمندان را هم بخاطر این که بد هستند ولی در دنیا کارهای خوبی کرده اند برای تلافی کارهای خوبشان خداوند آنان را ثروت و خوشی می دهد تا در قیامت از خدا طلب نداشته باشند و به دوزخ بروند.
و یا اگر پیامبران و امامان را مقام امامت و پیامبری داده و دیگران را نداده بخاطر این بود که آنان معصوم و پاک و تحمل سختیها را داشتند ولی دیگران پاک و تحمل سختیهایی که آنان می کشیدند را ندارند و اگر بعضی زیبا و برخی زشت و بعضی قد بلند و چاق و بعضی قد کوتاه و لاغر می شوند آن هم از روی مصلحت و حکمت است نه از روی بی عدالتی بخصوص که غذا و … در چاقی و لاغری و زشت و زیبایی و بیماری ها در قد بلندی و قد کوتاهی اثر دارد مثل امام صادق که فرموده:
اگر بچه در شکم مادر از سن 4 ماه به بالا باشد و مادر سیب و گلابی بخورد بچه اش زیبا و اگر کلم بخورد زشت می شود و تفاوت زبان و اشکال و رنگها برای شناسایی مردم از یکدیگر است این گفته قرآن است و چیزهای دیگر که من فرصت نوشتن آنها را ندارم پس خداوند عادل است و فرق بین بندگانش نمی گذارد و اگر چیزی را به بعضی از بندگانش میدهد و به دیگران نمی دهد یا کمتر می دهد بر مبنای خواست و تلاش بندگانش و ظرفیت داشتن یا نداشتن آنان میدهد نه به خاطر بی عدالتی و گرنه اگر عادل نباشد و از روی بی عدالتی به بندگانش چیزی بدهد یا ندهد این ظلم در حق بعضی از بندگانش است در حالی که خداوند ظالم نیست و بخشنده و مهربان است.